DRZEWA I SNY [wernisaż wystawy]

Metaforyczny tytuł wystawy Drzewa i Sny, odnosi się do strefy intuicji i doświadczenia, w którym to przedziale możliwości pracują wyobraźnia i umiejętności. Artyści wizualni, nadzwyczajnie łatwo poruszają się w sferze wyobraźni, z której niewyobrażalnie trudno wydobywają rzeczywistą manifestację formy nazywaną Artefaktem.  Przyjęło się, że pośród artefaktów obraz i rzeźba są rozpoznawalne jako dzieło, ale także rysunek, obiekt, instalacja, sztuka performance, podlegają tej samej klasyfikacji i one też niosą potencjał dzieła pomimo swej efemerycznej postaci.

Natura jest dla twórcy niewyczerpanym źródłem pomysłów i znaczeń a przetwarzany w wyobraźni obraz rzeczywistego świata pozwala wyodrębniać symbole, dokonywać syntezy i tworzyć nową sieć połączeń dla idei i formy, konstruując treści wyróżniające się indywidualnością dla poszczególnego dzieła… Twórczość rozpoczyna się wówczas, gdy artysta wykracza poza przyjęte schematy i zaufa, i da się ponieść niewerbalnym sygnałom, które niosą twórczy impuls.

Wobec tytułu: Drzewa i Sny, istotne jest wyjaśnienie, że ukryła się w połączeniu tych dwóch słów możliwość jednoczesnego przeniesienia twórcy i odbiorcy w świat „marzenia”, gdyż dopiero Ich wzajemny dialog, ożywia dzieło sztuki. Mówiąc o spotkaniu myślimy, że następuje coś w rodzaju wymiany opowieści, w której zamiast języka słowa nośnikiem treści jest dzieło.

Natura jest inspirującym źródłem doświadczenia, ale wobec tematu Drzewa i Sny, artyści poszukiwali raczej nowego horyzontu.  Dzieło w swym głębokim potencjale penetracji wyobraźni i  swobodnego poruszania się w obszarze   wyimaginowanej rzeczywistości zaznacza Horyzont jako krawędź pomiędzy materią formy i abstraktem idei.

Tytułowe Drzewo, rozważamy w jego aspekcie astralnym traktujemy jak nośnik wibracji i sięgamy do znaczeń w kontekście symbolu czy paraboli przeniesionych na „płótno”. Snem w tytule są niewidoczne kształty, i to, na co patrzymy i co pragniemy widzieć – zwierciadlane odbicie wyobraźni, snem widzimy „coś” co zamieszkuje Tło.

Zbliżenie do krawędzi światów jest niezwyczajnym przeżyciem dla uczestników przygody z i  wobec sztuki. Tytuł w niedopasowaniu znaczeń jest jak zachęta do poznania szyfru odszukania klucza treści, jest jak labirynt z ukrytym przejściem, jest jak spokojna tafla wody, która nie pozwala zapomnieć o grozie żywiołu… tym samym, metaforyczne porównanie prowadzi nas w  kierunku najistotniejszej myśli zawartej w prezentacji Drzewa i Sny, wchodzimy w obszar Abstrakcji, który Sztuka proponuje, niezależnie od formy wyrazu.

Sztuka jest Abstrakcją i w żadnym „nigdzie indziej” nie ma ani sztuki – ani abstrakcji.

— prof. Anna M. Kramm

Twórcy:

Sabina Dębicka

Dominik Jan Gralak

Renata Koseska

Kuba Kosiba

Krystian Lichoń

Klaudia Magierowska

Patrycja Mikołajczak

Sylwia Mucha

Ewa Nagler

Krystyna Niedzielska

Błażej Organisty

Renata Parzybok

Monika Popiel

Mira Sauć

Agnieszka Semaniszyn-Konat

Paweł Konikiewicz (muzyka)

Anna Maria Kramm (opieka merytoryczna)