Od kilku lat w naszym kraju działa Studio Munka, zajmujące się produkcją krótkometrażowych filmów fabularnych, dokumentów i animacji, autorstwa początkujących twórców. Jeśli wziąć z tego zestawu tylko część dokumentalną, brzmi jak wycinek z założeń programowych Festiwalu Filmów Dokumentalnych „Okiem Młodych” w Świdnicy. Idąc tym tropem, organizatorzy Festiwalu postanowili zaprezentować świdnickiej publiczności zestaw pięciu filmów, które złożyły się na blok dokumentalny wydawnictwa w roku 2011. Po projekcji przewidziana jest dyskusja dotycząca zaprezentowanych filmów, którą poprowadzi Lech Moliński, dyrektor artystyczny „Okiem Młodych”.
Na pokaz zapraszają: Wrocławska Fundacja Filmowa, Świdnicki Ośrodek Kultury oraz Galeria 44, gospodarz wieczoru, i Studio Munka, które umożliwiło czwartkową projekcję.
Opisy filmów:
1. „Mój tata Lazaro”, reż. Marcin Filipowicz, 2011, 30 min.
22-letnia Żaklina wyjeżdża na Kubę, by odnaleźć swojego ojca. Opuścił ją, gdy była jeszcze małym dzieckiem. Nie pamięta go w ogóle, pozostało jej tylko kilka fotografii, listy i opowieści matki. Nie ma do niego żalu, po prostu chce go poznać. Wie, że jest przystojnym kubańskim casanovą.
2. „Konkurs”, reż. Jakub Cuman, 2011, 10 min.
Film jest dokumentalną obserwacją, której miejscem są eliminacje Konkursu Chopinowskiego 2010. Film jest impresją ze świata emocji i myśli uczestników konkursu, a także pytaniem o celowość i sens rywalizacji w sztuce, która oceniana kategoriami sportowymi pozbawiania jest swoich najważniejszych cech: intymności, niezależności i indywidualności.
3. „Przyjęcie”, reż. Maciej Bochniak, 2011, 11 min.
Jedno wnętrze, wielu młodych, „niezwyczajnych” ludzi. Odprawiając dziwne rytuały na długich i mrocznych korytarzach pewnej poważnej instytucji czekają na swoje pięć minut, które może odmienić ich życie. Kim są i po co tu przyszli?
4. „Niebo”, reż. Jan P. Matuszyński, 2011, 13 min.
38-letni Robert dowiedział się, że ma zaawansowanego raka szpiku kostnego. Lekarze nie dawali mu zbyt wielkiej nadziei, parę miesięcy życia. Robert postanowił zająć się w końcu jedyną pasją, którą miał w życiu. Zaczął pisać ikony. Robi to już ponad trzy lata…
5. „Za czapkę gruszek”, reż. Dominika Montean, 2010, 17 min.
Film o trzech staruszkach, dawnych hokeistach z jednej drużyny, nadal wiernych swojemu klubowi i swojej pasji, których przyjaźń dzięki hokejowi przetrwała sześćdziesiąt lat. Teraz wracają jako trenerzy tworząc grupę nauki hokeja dla ośmiolatków. Czy uda im się swoim pojmowaniem sportu i jego wartości dotrzeć do innego już świata współczesnych małolatów?