Godz. 16.00—19.00 „Ale Heca” Strefa zabawy, Rynek — dziedziniec pod Wieżą Ratuszową (plac c)

Ale Heca! to sprawdzony organizator imprez dla dzieci w całej Polsce. Od 2008 roku zdobył zaufanie wielu cenionych firm, placówek i klientów indywidualnych. Tworzą go wyjątkowi i kreatywni animatorzy, osoby na co dzień pracujące z dziećmi w różnorodnych placówkach i organizacjach. Zapraszamy dzieci wraz z rodzicami do zabawy maxi grami oraz ogromnymi bańkami mydlanymi.

Godz. 17.00 „Tobi show” Ekscentryczny pokaz Clowna Tobiego, Rynek (plac a)

Clown Tobi to postać, która wciąga widzów w świat magii. „Tobi show” składa się z serii interesujących etiud, do których Clown wciąga swoją publiczność. Wszystko, co ma dla swoich widzów mieści się w jego czarodziejskiej walizce. Poczynając od żonglerki piłkami, maczugami, aż do mrożącej krew w żyłach próby z nożami. Potrafi też wyczarować z kapelusza kulę i za sprawą swych zdolności zobaczyć, co nas czeka. Tobi po Świecie podróżuje na magicznym jednokołowym rowerze, ale żeby wyruszyć potrzebuje pomocy publiczności. Pokaz jest zabawną interaktywną formą, która jest kierowana do osób od lat 3 do 103.

Godz. 18.00 „O ósmej na Arce” Zdrojowy Teatr Animacji, Rynek (plac b)

 „O ósmej na Arce” to intrygująca historia opowiada o przygodach pingwinów oraz o ich wystawionej na poważną próbę przyjaźni, przede wszystkim jednak porusza w lekki, bardzo przystępny dla najmłodszych sposób istotne problemy filozoficzne. Bohaterowie spierają się o to, czy Bóg istnieje, a jeśli tak, to dlaczego go nie widać, czy jest sprawiedliwy, co jest dobre, a co złe, czy można zrobić komuś krzywdę i nie ponieść za to kary… Dyskurs ukazuje dziecięcą ciekawość świata, odwagę w zadawaniu ważkich pytań, trafność spostrzeżeń na temat spraw najważniejszych.

Zdrojowy Teatr Animacji założony został przez znanego wrocławskiego aktora Andrzeja Dziedziula, powstał jako Scena Lalkowa przy Jeleniogórskim Towarzystwie Społeczno-Kulturalnym. Zajmował wtedy dwa pokoje przy ul. Drzymały. Pierwszą premierą nowej sceny (5.12.1976) była baśń według J.Ch. Andersena „Kto się boi królowej śniegu” w reżyserii Andrzeja Dziedziula. Momentem przełomowym w życiu teatru było otrzymanie własnej sceny, czyli Teatru Zdrojowego w Cieplicach w 2000 roku. Obecnie funkcjonuje pod nazwą: Zdrojowy Teatr Animacji.

Godz.19.00 „Zaczarowana Walizka” Teatr Bajka, Rynek — dziedziniec pod Wieżą Ratuszową (plac c)

„Zaczarowana Walizka” to autorski spektakl lalkowy o mocy przyjaźni i miłości. Dopowiada niedopowiedziane. W małych walizkach mieszkają lale, laleczki, lalunie. Mają w nich domki i ogródeczki. Wspólnie pracują i gospodarzą. Mogłyby posłużyć za przykład niejednemu człowiekowi. Lecz czasem zdarzają się kłótnie i psikusy — wówczas do akcji wkracza sam Pan Walizka.

Teatr Bajka działa od 15 lat, to autorskie przedsięwzięcie Bożeny Oleszkiewicz — aktorki, lalkarki, piosenkarki i animatorki kultury. Tworzony jest przez aktorów związanych na co dzień z Teatrem Lalki i Aktora w Wałbrzychu, a w swojej działalności koncentruje się na spektaklach dla młodszego widza. Stawia głównie na ożywczą moc martwych przedmiotów. Odwołuje się do dziecięcej wyobraźni i kreatywności.

Godz. 20.00 „Kopciuszek” Teatr Piaskowej Animacji, sala teatralna Świdnickiego Ośrodka Kultury (Rynek 44)

Widzowie staną się świadkami bardzo rzadkiej sztuki oraz niezwykłego widowiska, które pozostaje na długo w pamięci. Na dużym ekranie za pomocą światła, piasku i cienia powstanie autorska interpretacja bajki o Kopciuszku. Nowe spojrzenie na znaną od dawna historię, niezrównana animacja tworzona na żywo, zabierze widza w niezwykłą podróż do magicznego świata baśni.

Teatr Piaskowej Animacji „Fieb” — piaskowa animacja to bardzo rzadka i oryginalna sztuka, która na długo pozostaje w pamięci. To niezwykłe połączenie muzyki i wzruszającej historii powstającej na oczach widzów

Godz. 20.45 „My body No body” Alchemia teatralna, Rynek — dziedziniec pod Wieżą Ratuszową (plac c)

Popularne, utwierdzone w średniowieczu, a tak naprawdę zaproponowane z pełną mocą już przez Platona twierdzenie, że ciało jest więzieniem dla duszy domaga się dzisiaj krytycznego spojrzenia, a w konsekwencji poważnej reinterpretacji trwającego tysiąclecia binarnego podziału na ciało i ducha, a priori stawiającego to drugie wyżej w hierarchii wartości. Należy się zastanowić czy to właśnie nie ciało jest dzisiaj najbardziej gorącym polem batalii społecznych i politycznych.  Ciało, które może stać się nie tylko symbolem pewnych dążeń wolnościowych ale być rzeczywistą przestrzenią zapisu epoki. Nasze ciała nieustannie podlegają represjom politycznym, biernej zbiorowej agresji, wymogom społecznym czy też ekonomicznym. Zasadne wydaje się postawienie pytania: Czy ciało jeszcze wciąż należy do mnie? Czy być może tak naprawdę  to duch więzi moje ciało i nie pozwala mu na pełnię egzystencji ze względu na moralność, schematy funkcjonowania komórek społecznych etc. Reżyserowani przez Andrzeja Błażewicza Alchemicy chcą w spektaklu „My body No body” zbadać nasze ciała w przestrzeni, sprawdzić jak zachowują się jeśli wyjmiemy je z normatywnych schematów codzienności, wydestylujemy. Czy będziemy zdolni zobaczyć jeszcze człowieka? A może dostrzeżemy tylko cały absurd tego do czego tak bardzo zdążyliśmy już przywyknąć?

 „Alchemia teatralna” to pomysł na aktywizację i inspirację zachowań twórczych przedstawicieli różnych grup wiekowych oraz stworzenie możliwości do aktywnego uczestnictwa w kulturze poprzez poszerzenie oferty artystycznej edukacji pozaszkolnej oraz realizację działań edukacyjnych służących idei kontynuacji wartości tworzących poczucie tożsamości kulturowej poprzez rozwijanie ekspresji twórczej i kreatywności. W ramach projektu zawiązały się dwie grupy teatralne: młodzieży i dorosłych, obie prowadzone przez tych samych instruktorów. Niezamknięte na siebie, przeciwnie, często pracujące i występujące wspólnie są dowodem na możliwość realnej wymiany międzypokoleniowej. 
Projekt Alchemia teatralna dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury

Godz. 21.30 „Cyrk bez przemocy” Teatr Klinika Lalek, Rynek (plac a)

 „Cyrk bez Przemocy” to ekologiczne, lalkowe widowisko cyrkowe, w którym w rolach zwierząt występują lalki i duże „nadmarionety” (marionetki zwierząt w ich naturalnych wielkościach), a w rolach artystów cyrkowych aktorzy w planie żywym. Głównymi lalkowymi bohaterami naszego cyrkowego widowiska jest przystojna Żyrafa, zakochana w treserze, śpiewaczka I tancerka, potężny Lew, który ryczeć potrafi i chce pożreć tresera I Słoń, wirtuoz gry na trombonie, który umie stać na trąbie i potrafi latać! Żyrafa zaśpiewa o Miłości do Natury, Lew nauczy nas odwagi, a Słoń pokaże, że wszystko w życiu jest możliwe. W rolach ludzkich zobaczymy Treserów, Siłaczy, Żonglerów, Clownów….

Klinka Lalek powstała w 1988 roku na wydziale lalkarskim szkoły teatralnej we Wrocławiu. W 1991 przenosi się do Wolimierza i odtąd działa jako wiejski i wędrowny teatr lalkowy. Teatr grywał w całej Polsce, odwiedzał też wiele krajów Europy (Finlandia, Francja, Hiszpania, Rumunia, Niemcy, Austria). W spektaklach granych głównie na łąkach i ulicach udział biorą: ogromne lale, machiny jeżdżące, grające instalacje, stwory, ludzie i żywioły. Muzyka grana jest na żywo przez orkiestrę i aktorów.

Impreza towarzysząca :
Godz. 16.00—19.00 Plenerowy Happening TeatralnyKantor Wymiany Gestów” Teatr Formy (pokazy specjalne: 16.45,17.45,18.45), Rynek — obok Informacji Turystycznej

Idea projektu opiera się na przeprowadzeniu cyklu happeningów i warsztatów. Narzędziem jest  tu  teatr ruchu, aktorzy — mężczyzna i kobieta  będą umieszczeni w przyczepie campingowej specjalnie przygotowanej oznakowanej tak, aby przykuwała  uwagę zarówno tych uczestników projektu, którzy przyjdą tam celowo na to zdarzenie jak i  tych tzw. przypadkowych widzów. Aktorzy w specjalnie przygotowanych kostiumach mają doczepione linki do różnych części swojego ciała, za które widzowie  mogą pociągać z zewnątrz animując w ten sposób aktorów-marionetki, wchodząc jednocześnie z nimi w interakcję.

plac a — wejście do biur ŚOK, przy słupie ogłoszeniowym

plac b — wejście główne do Teatru

plac c — dziedziniec pod Wieżą Ratuszową