HALKA historia narodowej opery [prelekcja]

Halka Stanisława Moniuszki (1819—1872) w wersji wileńskiej z 1848 roku dzieli los wielu oper, które doczekały się kolejnych poprawianych i ulepszanych wersji. Z mniejszym lub większym powodzeniem próbuje się je wskrzeszać, przywracać scenie czy estradzie, ale ich kolejnym prezentacjom towarzyszy stale krytyczny dwugłos. Jedni przekonani są, że to w pierwotnych wersjach zawiera się więcej istotnych danych o kompozytorze i jego intencjach, niż w kolejnych przeróbkach powstałych często z pragmatycznych względów (schlebienie gustom konkretnej widowni, poddanie się sugestiom dyrektora teatru itp.) — mniej autentycznych i bardziej konwencjonalnych. Inni natomiast wersję ostateczną będą uważali za w pełni spełnione, zamknięte, skończone dzieło, a wcześniejsze warianty mieli za niedoskonałe szkice.

O ewolucji i kolejnych postaciach najważniejszej polskiej opery opowie Krzysztof Dix.